Enkazın altından 5 gün sonra kurtulan Kılınç ailesi CNN Türk’e o anları anlattı

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Haberin DevamıHatay İskenderun’da enkazın altında 5 gün boyunca yaşam mücadelesi veren Hacı Murat Kılınç “Bulunduğumuz yer çok dardı. İki büklüm kaldık. Zaman kavramımız yoktu. Sadece ilk iki günü telefonla anladık. Ben 7. günümüzde olduğumuzu zannediyordum. Parkeleri kaldırdım ayağımı kurtardım. Dolap sırtımıza çarptı. Eşimin omur iliğinde bir kırık meydana gelmiş. Orada küçük bir alan. Oraya attık kendimizi. Sonra büyük bir deprem daha öldü. Ben onu artçı zannediyordum ama sonra öğrendim ki ikinci depremmiş. Dedim onda ölmedik, bu depremde kesin öleceğiz. Ama nasıl sallanıyor… O da durdu. Eşime dedim ki atık biz ölmeyiz merak etme, bitti dedim” diye konuştu.”HEP EL ELE, KOL KOLAYDIK…”Hacı Murat’ın eşi Raziye Kılınç ise “Hep yan yanaydık, el ele kol kolaydık… Korktuk. Çocuğuma kavuşamayacağım diye. Orası çok kötüydü. Ablam ne yaptı, İsmail abi ne yaptı diye soruyorduk. Ağlamadım. Ağlamak istemedim. Çünkü ağladığım an kendimden geçeceğimi biliyorum. Ablam, İsmail ağabey bizi bulur diyorum.” ifadelerini kullandı.Haberin DevamıGözyaşlarını tutamayan Raziye Kılınç ablası “Hiç vazgeçmedim. Bağırdım, parçalandım. Benim bacım kuvvetlidir, uykusuzluğa, açlığa dayanır. Murat kuvvetlidir, Murat bilinçlidir… İnancımı hiç kaybetmedim” diye konuştu.Kılınç çiftinin kızı Sude de “Anne ve babamın hayatta olduğu haberini aldıktan sonra ağlamadım. Şu an çok mutluyum” dedi.”UMUDUN ORADA BİTİYOR”Enkazdan nasıl kurtulduklarını anlatan Hacı Murat “Yukarıdakilerin sesini duyuyorduk. Yukarıda konuşulanları duyuyoruz ama ne dediklerini anlamıyorduk. Ama onlar bizim sesimizi duymuyordu. 3. gün biri ‘Sesimi duyan var mı?’ dedi. Biz 8 kişi bağırıyoruz ‘biz buradayız’ diye. ‘Yok buradan ses gelmiyor’ dediler ve gittiler. Çöktük, umudun orada bitiyor… Ertesi gün Kadri ağabeyin tarafından ses geldi. ‘Sesimi duyan var mı?’ diye biri bağırdı. O da duymadı ve gitti. Bir tane taş buldum. Dolaba vurarak ses çıkarmaya çalıştım. Kolum ağırdı artık. Yine kimseden ses gelmedi. Bir süre sonra yine ayak sesi duydum. Eşime dedim ki bağırmayalım şarkı söyleyelim. Hep beraber İzmir Marşı’nı söyledik. O yürüyen kişi durdu. Ankara’dan Özgür Kıyak diye bir arkadaş. Allah ondan ve kardeşinden razı olsun. Enkazı dolaşırken vurma sesini duymuş. Biz de şarkı söylemeye devam ettik. Biri geldi ‘Sesimi duyan var mı?’ diye bağırdı. ‘Tamam, sizi kurtaracağız’ dedi. Yine de inanamıyorsun ya giderlerse diye. Bulamıyor kimse seni. Allah İHH gönüllülerinden razı olsun. CNN Türk ailesine teşekkür ediyorum. Kızımı hep arayıp sormuşsunuz. Allah bir daha böyle bir afet yaşatmasın. Bizi hiç tanımayan insanlar biz çıkarılırken ağlıyordu. Demek ki biz farklı biz milletiz” ifadelerini kullandı.Gözden KaçmasınDepremde 7. gün… Umut dolu bekleyiş ve sevinç gözyaşları: Peş peşe mucize haberleri…Haberi görüntüle