Çocuk gelişimi için yatılı bakıcı tercih edilmeli mi?

Annelerin doğrum sonrası iş hayatına geri dönüşü sancılı olabilmektedir. Öncelikle bebekten ayrı kalıyor olmak ve annenin çalıştığı saatlerde bebeğin bakımını kimin üstleneceği ebeveynleri en çok endişelendiren konuların başında gelmektedir. Memorial Şişli Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Bölümü’nden Psikiyatr Uz. Dr. Leyla Alkaş, bakıcı, kreş ve aile büyüğü ikileminde kalan ailelere önerilerde bulundu.

İçindekiler

• 3 yaşına kadarki süreç çok önemli
• Bebek aile büyüğüne mi bakıcıya mı bırakılmalı?
• Çocuğun bakımı tanıdığı ev ortamında sürdürülmeli
• Ayrılık kaygısı olan çocuk için yuva daha uygun
• Çocuk gelişimi için yatılı bakıcı tercih edilmeli mi?
• Anne baba aşırı kontrolcü tavırlardan kaçınmalı

3 yaşına kadarki süreç çok önemli

Bebeklerin 3 yaşına gelinceye kadar anne bakımında olması önemlidir ancak; annenin kariyerine bu kadar uzun ara vermesi çok mümkün olmamaktadır. Ayrıca çalışma hayatına alışan annenin uzun süre sadece çocukla ilgilenmesi de ciddi sorunlara yol açabilmektedir. Bu sorunlar anne-bebek ilişkisine zarar verebilir; yemek, uyku düzeni ve tuvalet eğitimini kabusa çevirebilir. Bu nedenle bakıcı tutulması ya da bir aile büyüğünden destek alınması bu süreçte önemlidir.

Bebek aile büyüğüne mi bakıcıya mı bırakılmalı?

Anne ve babanın olmadığı durumlarda ailenin tanıdığı ve güvendiği birinin çocukla ilgilenmesi gerekmektedir. Çocuk yürüyüp, konuşup, katı gıdaya geçene kadar aile büyüğü sonrasında belki yabancı bakıcı da çocuğun sorumluluğunu üstlenebilir. Anne iş hayatına dönmeden bakıcı başlamalı, anne de kademeli olarak ev dışında zaman geçirmelidir. Bu sürede annenin eski yaşantısına dönmesi ve sosyal hayatındaki dengesi kurması için fırsat tanınmalıdır. İlk aşamada yarım gün yuva yarım gün ev en mantıklı çözümdür.

Çocuğun bakımı tanıdığı ev ortamında sürdürülmeli

Çocuktaki güven duygusu ve sağlıklı bağlanma süreçleri için 3-3,5 yaşına kadarki süreç hassastır. Bu süreçte, bebek mümkün olduğu kadar tanıdığı ev ortamında olmalı, bakıcı sık sık değişmemelidir. Evinde bakımı devam eden çocuğun anne babadan ayrılığı kolay olmaktadır. 6-18 aylık bebeklerde ayrılık kaygısı olması sağlıklı bir davranıştır. 2,5 yaştan sonra hala sürüyor ve şiddetliyse değerlendirmek gerekir. 3,5 yaşına kadar yine de ayrılığa katlanmak zor olacaktır ve bu normal kabul edilir.

Ayrılık kaygısı olan çocuk için yuva daha uygun

Çocuğun yuvaya başlaması için 3,5 yaş idealdir. Ancak metropol şartları buna izin vermemekte, bu sınır 2,5 yaşa doğru çekilmektedir. Aileler, çoğu zaman kurumsal olmaları ve okula hazırlamada daha tutarlı ortam sağlamaları nedeniyle yuva yerine okul öncesi sınıfları tercih edebilmektedir. Okul öncesi sınıflar sıcak, butik, sevecen, daha çocuksu ortamlar sağlayan yuvaların esnekliğini gösteremez. Özellikle ayrılık kaygısı olan çocuklar için yuvaların daha uygun olduğu unutulmamalıdır. Yuvaya başlangıçta yarım gün gidilmesi daha doğrudur. 4 yaş ve sonrasında ise mecbur kalınırsa tam güne çıkarılabilir; fakat bu durum da çocuktan çocuğa değişiklik gösterir.

Çocuk gelişimi için yatılı bakıcı tercih edilmeli mi?

Yatılı bakıcı kolaylık sağlasa da anne-baba ilişkisini zedeleyebilmekte, çekirdek aile yapısını bozmaktadır. Bakım verenin yakın mesafede oturması, aile gelir gelmez de evden ayrılması doğru olandır. Bebek yürümeye başladıkça uygun olursa bakım verenin evinde de zaman geçirilebilir. Bu yuvaya alıştırmaya da yardımcı olur.

Anne baba aşırı kontrolcü tavırlardan kaçınmalı

Çocuk büyütürken her aile kendi şartları, öncelikleri ve yapısına göre ortam kurmak zorundadır. Şartlar her zaman ideal şekilde olmaz. Anne-baba bu konuda aşırı endişeye kapılır, kontrolcü davranırsa çocuğu ve bakım vereni gerebilir. Her şeyden önce anne-baba birbirine karşı suçlayıcı ve kırıcı olmak yerine, destekleyici, sevecen ve rahat olmalıdır. Bir bebek için en güzel şey birbirini ve kendisini seven, düşünen aile ortamıdır. İdeal bakım şartlarını oluşturacağız diye aile ortamı asla bozulmamalıdır.